انسان باشیم
عجله داشتم
تندتند راه میرفتم...
محکم به چیزی خوردم
آدم بود!
منتظر بودم بگوید:کوری؟!
دستش را به طرفم دراز کرد
با من دست داد
و لبخندی زد...!
به گمانم "انسان" بود... :))
عجله داشتم
تندتند راه میرفتم...
محکم به چیزی خوردم
آدم بود!
منتظر بودم بگوید:کوری؟!
دستش را به طرفم دراز کرد
با من دست داد
و لبخندی زد...!
به گمانم "انسان" بود... :))
تو دنیای ما
کسی که حرفشو رک میزنه و ادا در نمیاره
همیشه تنهاست
مردم دنبال بازیگرای شکیل میگردن
...
و در آخر از موزیک لذت ببرید...
همیشه یه جوری رفتار کنید
و یه جوری بلد باشید
که اگه یه جا از دستتون دادن
اونا ضرر کن
چه تو زندگی،چه تو کار،چه تو رابطه!
بگردین یکی رو پیدا کنین
که خسته و داغون
شما رو با جون و دل بخواد،
وگرنه آدم زرق و برق دار رو
همه دوست دارن ...!
مهم نیست چقدر می بخشیم
و کمک می کنیم
مهم این است که در مقداریکه میبخشیم
چقدر عشق وجود دارد!
با هرکس مثل خودش رفتار نکن
اگر چنین بود از شخصیت ما چیزی نمیماند
هرکس ،هرچه کرد
خودت باش
نگذار برخورد نادرست آدمها
اصالتت را خدشه دار کند
اگر جواب هر جفایی بدی بود
داستان زندگی ما
خالی از آدمای خوب میشد
دیدی بعضی وقتا یهو دلت میگیره
ولی خودتم نمیدونم چرا؟
اینا سنگینیعه همون حرفاییه که
به هیشکی نتونستی بزنی!
گوشه ای بنشین و
نظاره کن چگونه آدم ها
میمیرند و تمام میشوند
و فراموش!!
همیشه کاری رو انجام
بده که ارزشش رو
داشته باشه...
همیشه واسه خوبی کردن
وقت نیست
یادت باشه هممون یه روزی
به سادگی از این دنیا
میریم و بعد تو میمونی
و وجدانی که راضی شده
بار ها قلبی رو بشکنه.!
آدم های صبور یه خصوصیت عجیب دارن...
بی نهایت لبخند میزنن...
این لبخند شاید تو نگاه اول حس گذشت بده
((اینکه هر زخمی زدی...هرچیزی که گفتی فدای سرت...من فراموش میکنم))...
ولی آدم های صبورهیچوقت چیزی رو فراموش نمیکنن...
زخمارو می شمارن...حرفارو مرورمیکنن وهمچنان لبخند میزنن...
یه روزی که صبوری دیگه جواب نداد , با همون لبخند تویه چشم به هم زدن برای همیشه فراموشت میکنن...
انگار که هیچوقت تو زندگیشون نبودی...
آدمای صبورهم تا یه جایی میگن فدای سرت...